Kom op voor jezelf én voor wie niet voor zichzelf op kan komen. Kom voor jezelf op. Altijd.  Maar laat het daar niet bij! Kom ook op voor de mensen, dieren, planten - om maar wat te noemen -  die zelf geen verstaanbare stem hebben of wel verstaanbaar zijn maar om een of andere reden niet worden gehoord. Laten we eerlijk zijn: Het is onmogelijk op te komen voor alles waar je voor zou kúnnen opkomen, maar er liggen eindeloos veel mogelijkheden tussen alleen opkomen voor jezelf en opkomen voor alles en iedereen. Blijf realistisch.

Werk waar en wanneer mogelijk samen met anderen. Waar mogelijk… omdat het niet overal kan, bijvoorbeeld omdat je helemaal alleen bent. Als er anderen zijn, werk dan samen. Denk aan een orkest: als iedereen zich als een solist gedraagt en de eigen partij naar eigen inzicht in eigen tempo uitvoert, krijg je een kakofonie ofwel klereherrie! Zelfs als je ieder een geheel eigen taak hebt, moet je rekening met elkaar houden, al is het maar om elkaar niet voor de voeten te lopen. Overal ter wereld, zowel op internationaal als heel persoonlijk niveau, brengt samenwerking mensen bij elkaar. Dus ook als je iets eigenlijk helemaal alleen af kunt – misschien zelfs sneller en beter - kan het toch zinvol zijn om samen te werken. Het gaat bij samenwerken namelijk niet alleen om het eindresultaat, maar ook om het proces

Biedt praktische hulp aan, aan wie aangeeft daar behoefte aan te hebben.  Praktische hulp bieden is prachtig, maar voorkom dat je in het ‘hulpverlenerssyndroom’ schiet. Dit wordt ook wel het ‘Florence Nightingale syndroom’ of ‘redderssyndroom’ genoemd. Het overkomt vooral allochtonen, kansarmen, ouderen en mensen met een handicap nogal eens dat ze ongewenst hulp krijgen, omdat de hulpverlener zelf behoefte heeft om  hulp te geven. Soms heeft dergelijke hulp averechts effect doordat de ander er afhankelijk(er) door wordt.

Durf zelf om hulp en ondersteuning vragen en accepteer die ook van anderen wanneer aangeboden aan jou. Stel je hebt serieus geprobeerd een en ander zelf voor elkaar te krijgen, maar het lukt niet. Dan is het absoluut geen teken van zwakte om om hulp te vragen of om hulp te accepteren wanneer dat wordt aangeboden. 

Neem respectvol kennis van meningen en standpunten die niet met de jouwe overeenkomen en leer daarvan. Zoveel mensen, zoveel meningen en standpunten. Van meningen en standpunten die dicht bij de jouwe liggen leer je weinig tot niets. Je kunt het meest leren van meningen en standpunten die van de jouwe verschillen. Van mening of standpunt veranderen doordat je leert, hoort bij het leven.  Wanneer je als volwassene nog steeds over alles exact hetzelfde denkt als toen je  kind was, heb je kennelijk niks geleerd. En dat geldt ook voor als je met pensioen bent ... hopelijk denk je dan anders over allerlei zaken dan tien, twintig, veertig jaar geleden. 

Ga nooit in discussie over de Regel (met wie ook).  Een discussie is een woordenstrijd met altijd een winnaar en een verliezer. Ga alleen daarom al geen woordenstrijd aan. Probeer een dialoog aan te gaan. Dat doe je door de ander uit te nodigen zijn/haar/het's visie te geven op wat voor ligt. Stel vragen. Luister. Reageer op wat je verneemt, door aan te geven wat je ervan begrijpt en wat niet. Vraag of de ander wil vernemen hoe jij erover denkt, wat jij erbij bij voelt of wat jij ervan van verwacht. Wil de ander dat niet? Klaar

Geef het juiste voorbeeld.  Goed voorbeeld doet goed volgen, zegt men. Je hoeft nooit uit jezelf uit te leggen waarom je iets zus of zo doet. Nergens voor nodig. Jouw doen en laten spreekt voor zich. Daden zeggen meer dan duizend woorden. Wordt er wel gevraagd naar jouw motieven, geef dan gewoon antwoord. Je kunt verwijzen naar de Regel

Neem niet meer hooi op je vork dan je aankunt. We hebben het niet over lasten die je door omstandigheden ongevraagd op je gelegd krijgt, maar over werk dat je uit vrije wil op je neemt... zorg ervoor dat je jouw draagkracht niet overschrijdt! Jezelf uitdagen en eigen grenzen verleggen is uitstekend, maar jezelf over de kop werken, roofbouw op jezelf plegen of in een burn-out helpen is niet slim. Pas dus op met "dat doe ik wel even" als je het er eigenlijk niet bij kunt hebben. 

Durf ‘nee’ te zeggen en respecteer het ‘nee’ van anderen. Stoer hoor, overal 'JA' op zeggen. Dom ook. Behalve dat je ervoor moet zorgen dat je goed weet waar je precies 'ja' op zegt, is het zinvol om ook de mogelijkheid van 'nee' open te houden. Vraagt iemand jou iets waar je neigt 'ja' op te zeggen, vraag dan zo nodig door... denk na ... en kies dan bewust voor 'ja' of  'nee'. Het zijn gelijkwaardige opties. 

Maak onderscheid tussen ‘wat heb ik echt nodig’ en ‘wat wil ik hebben’ en ga dan voor het eerste. Probeer het eens. Het kan een enorme bevrijding zijn te ontdekken dat je veel minder nodig hebt dan je aanvankelijk wellicht hebt gedacht. Veel ontevredenheid en gevoelens van tekortkomen zijn het gevolg van door commerciële bedrijven aangewakkerde koopjesjagerij. Meedoen met hypes... waarom? Voorbeelden? Hoeveel paar schoenen heb je echt nodig? Hoeveel paar wil je hebben? Heb je echt een nieuw bankstel nodig of wil je alleen een nieuw bankstel hebben? Waarom? Stel je bij impulsaankopen voortaan eerst af: heb ik dit echt nodig of wil ik het gewoon hebben? Is het voor de 'heb'? Laat het dan maar liggen. Opruimen en ruimte maken begint ook in je eigen hoofd en hart. 

Geef (en neem) nooit aanstoot. Verveel mensen niet door jouw gedrag. Val ze niet lastig. Wees anderen niet tot last, werk ze niet tegen, belemmer niemand in het doen en laten, lig niet dwars, snijdt geen mens de pas af, kwets ze niet en breng ze niet in de war. Wees welwillend, en niet egoïstisch of eigengereid.  Dat geldt uiteraard ook voor jezelf! Het is niet wijs om jezelf tot last te zijn en ga zo maar door. Het is ook niet egoïstisch om jezelf te beschermen tegen aanstoot door anderen, bijvoorbeeld door ergens van weg te blijven of van weg te gaan. Doe dat dan, met respect. Ieder zijn ding. 

Commentaar op de leefregels is altijd welkom. 

Gebruik daarvoor het contactformulier.